De Furiën doken voor het eerst als een groep in de kunst op in 1548 toen Maria van Hongarije Titiaan opdracht gaf om 4 doeken te schilderen voor haar paleis in Binche. De vier schilderijen bevatten voorstellingen van Tityus, Tantalus, Sisyphus en Ixion, figuren die ze vereenzelvigde met de Duitse prinsen die het tegen haar broer Karel V hadden opgenomen.
De Furiën zijn figuren uit de klassieke Oudheid die gestraft werden door de goden en naar de onderwereld verbannen werden. Een gier beet Tityus' lever constant uit als straf voor een poging tot verkrachting van een van Zeus' liefjes. Tantalus moest als straf in een poel water staan maar kon nooit zijn dorst lessen. Ook het fruit van de fruitbomen boven hem kon hij nooit bemachtigen.Tantalus had immers op een banket het vlees van een van zijn zonen aan de goden te eten gegeven. Sisyphus duwde tot in de eeuwigheid een rots tegen een berg. Eens op de top rolde de rots altijd terug. Sisyphus had het gewaagd om amoureuze geheimen van Zeus bekend te maken. Ixion werd voor eeuwig rondgedraaid op een rad nadat hij had getracht om Hera te verleiden.
Oorspronkelijk waren de Furiën vrouwelijke figuren die de verpersoonlijking van straf en wraak waren. Zij zagen erop toe dat veroordeelden hun straf kregen. In Spanje werden vanaf de zestiende eeuw de Furiën vereenzelvigd met Titiaans schilderijen van Tityus, Sisyphus, Tantalus en Ixion.
Vanaf de zestiende eeuw werd het onderwerp door kunstenaars aangegrepen om met hun techniek te pronken. De vier gekwelden werden naakt en monumental groot geschilderd, niet zelden met gewaagde verkortingen. Het dramatische inhoudelijke aspect was gefundenes Fressen voor barokke kunstenaars. De Furiën waren geliefd bij kunstenaars zoals Rubens, Goltzius, Van Haarlem, Ribera en Rombouts.
The "Furias". From Titian to Ribera
Museo del Prado, Madrid
21 januari - 4 mei