Judith onthoofdt Holofernes

De scène stelt de heroïsche Judith centraal. Ze redt haar volk door de wrede Assyrische generaal Holofernes in zijn legertent dronken te voeren en hem dan koelbloedig het hoofd af te snijden. Het schilderij waarop deze prent teruggaat, is verloren gegaan. Mogelijk was het schilderij een jeugdwerk dat zich in de collectie van de Prins van Wales, de latere Karel I, bevond en dat Rubens in een brief van 13 september 1621 vermeldt. De Grote Judith zoals deze prent ook genoemd wordt, is niet alleen het meesterwerk van Galle, het is ook de allereerste prent waar Rubens zelf het initiatief voor nam. Ze draagt nog geen privilegie, een soort patent die hem het alleenrecht geeft om zijn compositie te verspreiden in prentvorm, omdat hij er nog niet over beschikte. Wel draagt ze een opdracht aan Jan Woverius, een vriend die samen met Rubens nog leerling is geweest van de filosoof Justus Lipsius. Rubens beloofde Wolverius zijn eerste prent aan hem op te dragen. In het Nationaalmusee van Stockholm (Zweden) wordt een voortekening van deze gravure bewaard van de hand van Cornelis Galle en door Rubens geretoucheerd.